Zakon Braci Mniejszych Franciszkanów w Kadynach

Renowacje i malowanie naszej świątyni

Zbliża się jubileusz 25-lecia erygowania naszej parafii św. Antoniego Padewskiego w Kadynach.

Jubileusz przypada na dzień 4 września 2017 roku. W związku z Jubileuszem podjęto renowację i malowanie świątyni w Kadynach. Prace prowadziła firma pana Mirosława Rychlaka z Gdańska. Rusztowania, nieodpłatnie, udostępnił pan Szymon Konwent z Kadyn.

W tym miejscu jeszcze raz składamy serdeczne Bóg Zapłać wykonawcom renowacji, wszystkim ofiarodawcom z naszej parafii i każdemu kto w jakikolwiek sposób przyczynili się do odnowienia wnętrza kościoła parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Kadynach.

Na załączonych fotografiach widać jak wyglądało wnętrze kościoła przed malowaniem, jak przebiegały prace renowacyjne oraz jak prezentuje się nasza świątynia po zakończonych pracach.

W trakcie prac

REMONT JUŻ PRAWIE UKOŃCZONY

KOŚCIÓŁ JAK NOWY

Prowadzimy do Pana od ponad 800 lat.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych, Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

Nasze otoczenie

Nasz klasztor położony jest na Górze Klasztornej na skraju rezerwatu Kadyński Las na terenie Wysoczyzny Elblądzkiej. Jest to obszar o powierzchni około 380 km kwadratowych z najwyższym szczytem – „Maślana Góra” (197 m n.p.m.). Strefa krawędziowa ma charakter klifowy, posiada wzgórza morenowe i dynamiczne formy erozyjne, które składają się na głęboko wcięte jary ze strumieniami spływającymi do Zalewu Wiślanego. Głębokość dolin początkowo niewielka, zwiększa się bardzo szybko i wynosi w krańcowych momentach od kilkudziesięciu do nawet ponad 100 metrów.

Rezerwat Kadyński Las został utworzony w 1972 roku i ma powierzchnię 8,11 ha. Stanowi cenny przykład parkowo – leśnego obiektu chronionego, silnie powiązanego z naturalnymi układami leśnymi. Łączy w sobie cechy naturalnych zbiorowisk leśnych oraz powstałego przed laty założenia parkowego o charakterze angielskim. W rezerwacie stwierdzono występowanie 91 gatunków roślin, w tym 23 gatunków drzew i krzewów.