Zakon Braci Mniejszych Franciszkanów w Kadynach - Patronat Arcybiskupa Tadeusza Wojdy

Honorowy Patronat Arcybiskupa Tadeusza Wojdy

bractwo Serdecznie dziękuję za informację dotyczącą Pieszej Pielgrzymki Pokoju Pomorską Drogą św. Jakuba z Gdańska-Oliwy do Sanktuarium św. Antoniego w Kadynach w dniach 9 - 16 czerwca br.

Przygotowywana piesza pielgrzymka to wartościowa inicjatywa. Towarzyszą jej wspaniali patronowie: Matka Boża Pokoju i św. Jan Paweł II - Wielki Pielgrzym Pokoju. Ufam, że zarówno czas pieszej wędrówki jak i rekolekcji staną się okazją do pogłębiania wiary przeżywanej w postawie z zawierzenia Bożej Opatrzności.

Po zapoznaniu się z treścią pisma z dnia 25 kwietnia br. niniejszym obejmuję honorowy patronat nad Pieszą Pielgrzymkę Pokoju Pomorską Drogą św. Jakuba z Gdańska-Oliwy do Sanktuarium św. Antoniego w Kadynach oraz wszystkim organizatorom i uczestnikom błogosławię, polecając opiece Matki Boskiej Pokoju oraz wstawiennictwu św. Jakuba i św. Jana Pawła II.

Tadeusz Wojda SAC Arcybiskup Metropolita Gdański

Skan dokumentu:

Prowadzimy do Pana od ponad 800 lat.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych, Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

Nasze otoczenie

Nasz klasztor położony jest na Górze Klasztornej na skraju rezerwatu Kadyński Las na terenie Wysoczyzny Elblądzkiej. Jest to obszar o powierzchni około 380 km kwadratowych z najwyższym szczytem – „Maślana Góra” (197 m n.p.m.). Strefa krawędziowa ma charakter klifowy, posiada wzgórza morenowe i dynamiczne formy erozyjne, które składają się na głęboko wcięte jary ze strumieniami spływającymi do Zalewu Wiślanego. Głębokość dolin początkowo niewielka, zwiększa się bardzo szybko i wynosi w krańcowych momentach od kilkudziesięciu do nawet ponad 100 metrów.

Rezerwat Kadyński Las został utworzony w 1972 roku i ma powierzchnię 8,11 ha. Stanowi cenny przykład parkowo – leśnego obiektu chronionego, silnie powiązanego z naturalnymi układami leśnymi. Łączy w sobie cechy naturalnych zbiorowisk leśnych oraz powstałego przed laty założenia parkowego o charakterze angielskim. W rezerwacie stwierdzono występowanie 91 gatunków roślin, w tym 23 gatunków drzew i krzewów.